บทสรุป
รายงานการเขียนเรียงความขั้นสูงเรื่องการศึกษากรรมวิธีในการทำอาหารที่ปรากฎอยู่ในกาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวานบทพระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่
๒
นี้เป็นกาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวานซึ่งเป็นร้อยกรองที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวซึ่งคนไทยรู้จักกันเป็นอย่างดี
เพราะเป็นบทร้อยกรองที่นำอาหารคาวหวาน
มาเรียบเรียงเป็นเรื่องราวได้อย่างลงตัวโดยใช้ภาษาที่สละสลวยและยังเป็นบทร้อยกรองที่บรรยายถึงคุณลักษณะ
ของอาหารและเครื่องปรุงได้อย่างกระชับและได้ใจความทำให้จินตนาการเห็นรูป รส
และกลิ่นเหมือนมีอาหารเหล่านั้นมาวางอยู่ตรงหน้า นอกจากนี้ยังเป็นบทร้อยกรองที่คุณค่าทางวรรณศิลป์อีกด้วยซึ่งประเด็นความคิดที่ศึกษาสอดคล้องกับนักวิชาการหลายท่านอาทิ
ชลดา เรืองรักษ์ลิขิต (๒๕๕๒): ๔๐– ๓๓๗ ที่ได้กล่าวไว้และปรากฎเป็นหลักฐานยืนยันในหนังสือกาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวาน
กาพย์เห่นิราศแรมสร้าง จากการศึกษาพบว่าอาหารคาวหวานหลายอย่างที่ปรากฎอยู่ในกาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวาน
เป็นอาหารที่หารับประทานได้ยากในปัจจุบันเพราะใช้เวลาในการทำนานพอสมควร
และจากการศึกษาค้นคว้าพบประเด็นที่น่าสนใจควรค่าแก่การศึกษาในโอกาสต่อไปคืออาหารไทยหลายอย่างกำลังจะสูญหายไป
เพราะมีขั้นตอนในการทำค่อนข้างจะซับซ้อน ดังนั้นเราคนไทยสมควรที่จะอนุรักษ์อาหารไทยเหล่านั้นไว้ให้ถึงรุ่นลูกรุ่นหลานเป็นมรดกสืบทอดต่อไป
อย่าให้เหลือแต่เพียงชื่ออาหารเท่านั้นแต่ยังสามารถหารับประทานได้ด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น